„Detinjstvo je, na kraju krajeva, prvi dragoceni novčić koji siromaštvo krade od deteta."
Povezan sa istorijom etničkih podela i političkih preokreta, termin „Balkan” se često povezuje sa negativnim konotacijama. Zapadni Balkan obično obuhvata Albaniju, Bosnu i Hercegovinu, Bugarsku, Hrvatsku, Crnu Goru, Severnu Makedoniju, Rumuniju, Srbiju i Sloveniju.
Neuspeh nekih od ovih zemalja da postanu deo EU često se pripisuje njihovoj nekonkurentnosti i niskoj produktivnosti, pri čemu se mnogi pitaju da li će te zemlje biti u stanju da premoste jaz u narednim godinama.
Siromaštvo je jedna od rasprostranjenih pojava u gotovo svim zemljama Zapadnog Balkana, a recesija koja je pogodila Hrvatsku 2015. godine dovela je do porasta siromaštva među djecom za 50%, koje ni do sada nije uspjelo da se smanji. Čak iu Bosni i Hercegovini, više od 15% stanovništva suočava se sa uskraćivanjem osnovnih pogodnosti kao što su higijena, sanitarije, itd., uključujući i djecu.
Prema studiji sprovedenoj 2010. godine, Bosna i Hercegovina ima skoro 24 institucije „slične sirotištu“, s obzirom da je zemlja u posljednje vrijeme uspjela da ne izvrši nijedan popis stanovništva. Osim toga, Bosna ima otprilike 2.000 djece u sirotištu, a nezvanične procjene da su siročad skoro udvostručila ovaj broj.
Usred ove strašne situacije, ljudi su stalno iznova govorili da je tu siročad nesrećno izneverila nefunkcionalna država koja najmanje brine o svojim najugroženijim građanima. Humanitarni radnici često optužuju vladu da ne istražuje takve ustanove u kojima živi mnogo dece.
Skoro 80% dece sa smetnjama u razvoju prijavljeno je 2014. godine, u odnosu na 62,5% u 2012. Populacija siročadi u Bugarskoj je bila približno 7.500 u 2010. godini, koja je pala na manje od 1.200 u 2017. EU je, kako se izveštava, obezbedila milione dolara Rumuniji za decu kroz socijalne reforme.
Podaci BIRN-a do 2018. godine pokazuju da je više od 160 migranata i izbeglica koji trenutno borave na Balkanu deca bez pratnje ili deca koja su se odvojila od roditelja.
Ako govorimo o obrazovanju, ono je samo delimično uspešno u balkanskim zemljama. Infrastruktura u 9 zemalja Zapadnog Balkana i dalje je loša. Uz to, ljudski resursi se često bore sa niskim platama, nedostatkom samorazvoja, itd. Takođe je primetno osipanje zbog siromaštva, infrastrukture i drugih razloga.
Da sumiramo, region Balkana je bio najsiromašnije evropsko područje u poslednjoj deceniji, sa velikim procentom stanovništva koji živi ispod granice siromaštva. Ovo ozbiljno utiče na živote dece koja žive u sirotištu, ograničavajući ih da se prilagode normalnom životu i da imaju osnovne potrepštine.
Sources
Comments